Zo, daar zit ik dan,
op de Troch, een Evolution 26 met hefkiel. De vorige keer was in 2006, toen nog met de oude Troch, een Waarschip kwartton. Het is zondagnacht 0:40 en ik ben net aangekomen vanuit
Kornwerderzand, waar ik zondag vanaf 14:00 mijn tweede acht uur rust heb
gepakt, omdat ik het niet zag zitten om tegen de volle stroom in te kruisen
naar Harlingen met NO 6. Het stuk van Medemblik was al zwaar en koud genoeg
(waar is de bikkel van vroeger?). Daarnaast stonden bij aankomst in
Kornwerderzand drie bakken onder de BB-kajuitbank vol met water (gelukkig
zoet), dus ik moest ook nog even puinruimen.
De avondetappe van Urk
naar Medemblik was erg ontspannen. Met N-NO 1-3 schoven we met een snelheid van
1-3 kn door het vlakke water. Ik werd omringd door grotere en net iets snellere
boten (Bo, Home of Jazz, later de Nicky Deux en de Catootje) en als laatste van
die club kwam ik even na 0:00 aan in Medemblik. De rest was waarschijnlijk in
Urk blijven liggen, na een drijfpartij vanuit Lelystad, waarin steeds meer
spinakers werden gestreken en op sommige boten werden vervangen
door roeiriem (Home of Jazz), wrikriem (Troch) of anker (Huzaar). De Urker slapers bleven waarschijnlijk wachten op de later voorspelde NO 4-5. En
die kwam ook maar pas rond 2:00. Had ik toch mijn eerste rust in Urk moeten
pakken en om 1:00 moeten vertrekken. Wel aan gedacht, maar alle boten bij mij
in de buurt voeren gelijk weer uit. De mens is een kuddedier. Overigens was ik
volgens mij wel de enige die zijn tweede 8 uur rust al in Kornwerderzand had
gepakt, ten zuiden van de sluis. Ik zou wel zien hoe dat zou uitpakken. De gedachte was: 's avonds met
opkomend tij naar Harlingen (volle stroom mee) en hopelijk ook met wat minder
wind dan overdag. En dat klopte ook. Maar wat niet klopte, was het zicht. Ik
zag steeds 1 lichtboei vooruit. Net genoeg maar niet zo heel fijn. Gelukkig had
ik een plotter geleend. Die heeft mij door de Boontjes getrokken. Vreemd idee om op alleen maar een heel klein plotterschermpje door een slecht verlichte geul te kruisen met veel onverlichte boeien. Dan een paar
uur wachten op het uitgaande tij naar Vlieland. In Vlieland stempeltje halen en
met het laatste uitgaande tij Vlieland weer uit om met het opkomend tij
(stroom in de rug) de Meep in te kruisen. Voor de wind tegen de stroom in de
Meep weer uit en met het laatste staartje opkomend tij het Inschot in om vanaf
de kentering met afgaand water via het Scheurrak naar Oude Schild te varen. En
dan na Oude Schild misschien zelfs nog met het eerste opkomende tij naar Den
Oever.
Hopelijk gooit de mist geen roet in het eten. Ik ga nog even liggen van
0:45 tot 2:15. Slapen lukt helaas niet en om 1:45 hoor ik voor het eerst de
misthoorn. O jee. Om 2:15 kom ik mijn kooi uit, kijk naar buiten en zie het
havenlicht aan de overkant nog maar net. Ik roep de havendienst op en vraag of
ik toestemming krijg om zonder radar de haven te verlaten. De havenmeester
antwoordt dat hij me niet tegen zal houden, maar dat hij het mij sterk afraadt
vanwege de massaal uitvarende vissersvloot. Daarna roept nog iemand die buiten
vaart via VHF 11 dat het zicht buiten de haven nog slechter is dan in de haven.
Ik ben overtuigd. Mijn ambitieuze vaarplan in duigen. Met de voorspelling van
lichte winden voor de komende dagen wordt het dan schier onmogelijk om de route
tijdig af te leggen. Ik meld mij via de SMS af bij Henri, neem twee portjes en
twee peuken, kruip weer in mijn slaapzak om voor het eerst sinds twee nachten
voor de start van de Singlehanded weer eens heerlijk te slapen. De volgende
ochtend (maandag) is het nog steeds heel mistig (het vertrouwde geluid van de
misthoorn klinkt ook nog) en ik besluit vanuit de buitenhaven de Noorderhaven
in te varen. Ik wrik naar de brug en roep voor de zekerheid via de marifoon dat
ik voor de brug lig te wachten. Even later raak ik in de Noordehaven aan de
praat met mededeelnemers Matthijs en Harry, even later aangevuld met Henri. We
laten ons in het schip van Harry op de lederen bekleding zakken en vertellen sterke verhalen onder het genot van koffie. Henri is van mening dat ik te vroeg heb opgegeven,
maar Harry noemt mij een realist en de andere aanwezigen optimisten. Alhoewel
een aantal aanwezigen ook stelt dat het hen niet zou verbazen als Willem van
Olst en Edwin van Lier misschien toch nog wel op tijd binnen zijn. Harry's boot
wordt steeds voller. Uiteindelijk wil iedereen nog even een slagje door de
haven lopen en verleg ik de boot naar één van de boxen zodat ik 's avonds van
boord kan om mij zwager en zusje met een bezoekje te vereren in Workum. Dinsdag
zet mijn zwager mij om 9:15 op de boot af. De mist is inmiddels wat opgetrokken
en de meeste deelnemers zijn weer vertrokken. Ik maak mij op voor een nevelige
dag motoren door het Van Harinxmakanaal om vervolgens vanaf Leeuwarden nog twee
dagen ontspannen te kunnen zeilen naar de winterstalling in Joure. Mijn vader
komt in Grou aan boord voor de laatste anderhalve dag en we scharrelen rustig
zuidwaarts zonder de motor te gebruiken. Einde van een erg leuke week met gemiddeld heel rustig (soms iets
te rustig) herfstweer. Henri, weer bedankt voor de organisatie. Ik doe graag
nog eens mee.