Perogivi

Na het afbreken van de 200myls lag mijn bootje nog in Monnickendam en zag dat de singlehanded nog gezeild kon worden. Waarom ook niet, gelijk ingeschreven met mijn ETAP 22 en oude verslagen doorgelezen. Uhhhmm, ben ik hier wel klaar voor? Dit jaar 1500 mijl op de teller, waarvan de meeste solo, maar nog nooit echt aan de grond gezeten, tegen steigers aangevaren, gescheurde zeilen, etc..

Ach zal wel zien hoe ver ik kom en bootje is er klaar voor. Alleen nog even een stukje ketting op de ankerlijn gezet en kijken of de kiel nog omhoog kan om van 1.45m naar 0.7 meter diepgang te gaan.

Uitgerust aan de start komen is belangrijk, dus donderdag al richting Lelystand en direct achter de Urmiena gaan liggen. Een goede nachtrust en zag vrijdag een deel van de andere deelnemers binnenkomen. Klaas was druk bezig de Urmiena lichter te maken en kwam zeker met drie karrenvrachten voorbij. Vrijdagavond met een man of 20 wat gegeten en ben daarna gelijk gaan slapen.

Zaterdag ochten de laatste deelnemers binnen en kon niet wachten tot we eindelijk het startsein zouden krijgen. Eerst nog even palaver en een kom snert en vanaf 14:00 de opdracht bij de steiger al varend ophalen. Henri gaf de envelop met de mededeling om deze pas buiten de havenhoofden open te maken. Ik lag ongeveer midden in het veld en het was toegestaan om de eerste paar honderd meter op de motor buiten de havenhoofden te varen, maar in de haven al het grootzeil omhoog getrokken. Vertrokken met grootzeil en CodeG, want verwachtte dat wind snel zou ruimen.

In al mijn enthousiasme de envelop snel open gescheurd en de opdracht eruit gepakt. Uhhhm, vreemd de envelop heeft ook een adres en een postzegel.... zou dit DE envelop zijn? Ja hoor, en 1 kant was gewoon nog open... Snel de envelop om de geschatte zeiltijd de eerste haven te posten met duct tape in elkaar geplakt.

Het idee was om iets afgevallen (west) te varen en met de ruime wind weer richting Urk te sturen.... maar de wind ruime niet en viel weg..  CodeG voor Spi vervangen, maar veel te laat en zitten balen dat ik niet gelijk spi omhoog dat getrokken. Had ook nog gennaker klaar liggen, maar ipv 5 minuten inspannen zat liever te wachten op niet komende ruimende wind. Na een uur of twee kwam Henri langs of ik het nog kon volhouden... Onze biede spi’s hingen slap voor de mast, toch kwam Henri langzaam voorbij. Ik dacht aan Lance Amstrong, want onverklaarbare verschillen met de EPO bavaria. De laatste twee uur nam de wind iets toe en wind zat meer in het westen. Nu iets afvallen naar de oost en met paar knopen richting dijk.

Het laatste stukje naar Urk in nog gekruist met Lostris, Tramper, Fram en Malzwin. Een paar honderd meter voor het havenhoofd van Urk zag ik de Fram de dijk in duiken. Kan zien dat Jan een ervaren deelnemer is, even de motor starten en weer uit de dijk. Om 19:55 passeren zeilend het havenhoofd van Urk, de Urmeina kwam al aar buiten en snel achter in de haven aan een steiger een plaatsje gezocht. Nog steeds weining wind en besluit om de eerste 8 uur rust te nemen. Samen met Tramper, Fram en Malzwin wat wezen eten in De Kaap. Eigenaar had ergens ver weg nog een stempel en wou ook de brieven op de bus doen. Kwam tijdens het eten met een foto dat hij daadwerkelijk de brieven op de bus hadden gedaan. Rond 22:00 de kooi weer opgezocht, na eerst even de toilet code van passanten te hebben bemachtigd.

De wekker stond op 03:30, even een bakje koffie en wat eten. De wind viel nog tegen, dus met vol grootzeil en codeG naar buiten. Om 04:12 de havenhoofden gepasseerd en koers gezet richting Medemblik. Het knikje om Enkhuizen heen was net bezeild en de snelheid liep lekker op en lag rond rompsnelheid. De Fram en Tramper zag ik langzaam op mij uitlopen, maar de Malzwin en Lostris liep ik langzaam voorbij. Dat doet een mens goed, als kleinste bootje van het veld. Rond 06:00 was de wind te hoog opgelopen voor de CodeG en moest snel wisselen om de boel heel te houden. Natuurlijk fout gekleed in bootschoenen, wandelbroek en zomer zeil jack en na het zetten van de HA was ik drijfnat, want mijn bootje duikt heel diep met 120 kg voor de boeg.... Binnen ook gelijk alles drijfnat, maar geen kou... De kou kwam later en ook de wind nam toe, maar vol GZ en HA trok de gangboorden af en toe in het water, maar snelheid was mooi en bootje reageerde goed op het roer.

Eerst Medemblik open gevaren en buiten de HA naar beneden. Gewoon op leuvers, wel eens een treklijntje geprobeerd, maar gaf alleen maar meer ergenis. Normaal trek ik het grootzeil vanuit de kuip aan het achterlijn zo naar beneden. Met een bloedgang werden we Medemblik in gespoeld. Net na het kasteel rond en recht in de wind het grootzeil naar beneden. Dat ging wat minder, want even snel de automaat erop lukte niet goed. Denk wel 3 ongecontroleerde rondjes gemaakt en eindelijk grootzeil naar beneden. Zag de Fram en Tramper liggen en gingen bijna weer vertrekken. Na de vernauwing een plaatsje gezocht en de David Dale was zo vriendelijk om ons langzij te vragen. Naar het havenkantoor voor een stempel en nog even met Fram staan praten en helpen vertrekken.

De kou was toch wat verder doorgedrongen dan verwacht en alle natte spullen uit en verwisseld voor vol zeilpak met nodige termo kleding. Eerste een bakje koffie en wat eten. Toen sloeg de twijfel toe, weer met vol GZ en HA naar buiten of wat kleiner zetten. Kanaal 1 gaf in verwachting ruimde afnemende wind 3 tot 4, maar om mij heel zag ik iedereen druk het zeiloppervlakte verkleinen. Toch maar gewone fok (minder hoog zeilen) en een rif het het GZ. Om 09:56 passeerde we weer de pieren en waren onderweg naar Kornwerderzand. Het lange kruisen was begonnen, eerst lang naar het oosten, toen noord en westelijk van het vogeleiland (minder golven), slag richting stavoren en weer naar breezand. Toen ik vanaf breezand weer een oostelijk slag maakte, zag ik tot mijn grote verbazing de Urmiena kruisen. Waar komt die nu weer vandaan??? Zien vertrekken in Urk, maar niet gezien in Medemblik... sneller aan de wind, dacht het niet...maak ik er een zooitje van? De twijfel sloeg toe....

Ook twijfel over de tocht, weer het tij naar harlingen gemist, rottige 8 uur rust per etmaal, neemt de flexibiliteit weg. Weer wachten in Kornwerderzand en dan vannacht vertrekken naar Harlingen, stempelen en door naar Vlieland? Of toch door naar Harlingen en daar rust nemen, dus geen stempeltijd verliezen... twijfel, twijfel, twijfel... maar eerst Kornwerderzand halen. Het laatste stuk komt de Jorehi voorbij, vaart net iets hoger. Wij maken nog een extra slag en varen het havenhoofd open... Om 17:56 het havenhoofd van Kornwerderzand gepasseerd en gelijk de sluis in waar de Jorehi al lang. In de sluis nog gewacht op de Urmiena en met z’n drieen door en 10 minuten later door de brug. De Jorehi ging door naar Harlingen, samen met Urmiena naar de steiger.

Ongeveer een half uur later kwamen ook de Lostris en Nirwa aan bij de steiger, dus met 4 boten een nacht over in Kornwerderzand. Na 8 uur rust kan er rond 02:30 weer worden vertrokken, maar is dat een goed idee? Samen met Urmiena een blik nasi open getrokken, watnet te eten was. Wel een heerlijk bakje espresso na. Gaan slapen met de gedachte “we kijken morgen wel”. Rond komen binnen de tijd zou steeds moeilijker worden, dus motivatie zakte ook langzaam weg. ’s Nachts om 02:00 uur nog even gekeken of er op de andere boten activiteiten waren, nee, dus snel weer onder de wol.

’s Ochtends was het een kleine wereld, zicht minder dan 100 meter. Volgens de berichten ook het nieuws dat het de rest van de dag zou aanhouden. De hele dag een beetje lopen prutsen,praten, hangen... nog even naar Bolsward om de sigaretten voorraad aan te vullen. Tegen het eind van de middag klaarde het op, de Urmiena en Nirwa vertrokken richting Harlingen/Ameland. Lang getwijfeld om richting Harlingen te vertrekken en bij andere singlehanders te voegen, maar nog lange tocht naar delta voor de boeg. Maandagavond om 17:29 af gemeld bij Henri, of dat dacht ik...

Dinsdagmorgen om 03:00 vertrokken richting Stellendam... ging voorspoedig tot 3 uur voor Rotterdam, wind viel er langzaam uit. Vanaf Eurogeul naar Stellendam verder op de motor en om 03:00 vast in Stellendam. Lekker uit geslapen en om 12:00 richting Oude Tonge, al waar 18:00 aangekomen. Na ruim 10 weken in hetnoorden bootje weer in de thuishaven.  Van de drie zeil events, 24 uurs, 200myls en singlehanded, alleen 24 uurs uitgevaren. Maarja, c’est la vie ...  Volgend jaar weer een kans...

/Robert