De Uitvreter vaart de Singlehanded 2007
of
Hoe eenvoudig is het leven aan boord van de Uitvreter
Mijn foto's staan hier
Na een vrij korte nachtrust (het was weer gezellig vrijdagavond) een eitje met spek als bodem voor een rondje hardlopen. Het was mooi in het bos en rook lekker naar herfst. Aan dek was het trouwens glibberen, de eerste nachtvorst had zich laten gelden.
Na het lopen taart eten ter ere van de verjaardag van Henk Doornbos, snel onder de douche voor het laatst. Wat zal het weer stinken de komende dagen aan boord van De Uitvreter.
Daarna palaver en de prijsuitreiking van vorig jaar. Ik heb een jaar goed op de paplepel gepast maar helaas gaat hij toch aan mijn neus voorbij. Terecht overigens, want ik had meer motorminuten dan mee gerekend was en hij is van harte gegund aan Eelco.
Verder is een derde prijs ook leuk, nog voldoende uitdaging om er weer vol voor te gaan.
De vlaggen hangen slap langs de stokken als we naar buiten kijken tijdens het palaver. Toch geven de gribfiles voor morgen en later best wind op. Maar vandaag wordt het geduldig zitten. Het is stil aan tafel.
Na de start mogen we nog tot 50 meter buiten de haven motoren. Ik geef nog een flinke stoot gas en dobber dan verder. Kies meteen de slag over bakboord.
Dat pakt goed uit want al snel lig ik voor in het veld. Ik zeil een paar slagen met Rudolf mee, die loopt ook niet harder. Het is zoeken naar windveldjes en zodra je eruit dreigt te varen overstag te gaan. Zo rijg ik het ene veld aan het ander. Klaas haakt af en zeilt naar Trintelhaven, anderen verdwijnen richting Urk. Vol vertwijfeling vraag ik mij af wat te doen. Vluchthaven bij Andijk?, Friese kust? Ik besluit tot het laatste en probeer de 8 mijl naar het Vrouwenzand af te leggen. Wonderbaarlijk draait de wind en wordt het bezeild. Bovendien neemt de wind steeds een knoopje toe. Uiteindelijk schiet de Uitvreter met 5 knopen over glad water naar het noorden. Het is inmiddels al donker (prachtige zonsondergang!).
Op de radar zie ik nog ong. 10 schepen in de buurt. De rest is afgevallen?
Als ik het Vrouwenzand passeer waait het al 11-12 knopen. Bij Hindeloopen passeer ik rakelings het werkgebied van de gasleiding. De lichtjes op de gele tonnen doen het nauwelijks. Een mijl voor Kornwerd strijk ik de genua want het gaat nu veel te hard.
Op de radar, plotter en met de schijnwerper zoeken naar de onverlichte tonnen bij de sluis (alle gemist). Als ik binnen vaar liggen de X-flow en de Avontuur daar, zij gaan door de sluis.
Ik leg de boot aan de steiger en ga slapen. Ik sta al half uit de kleren als Henri langsvaart, of ik even de sluiswachter wil bellen bij de knop aan de kant. De laatste blijkt bereid ook Henri nog door te laten. De volgende ochtend hebben ze er echter tabak van. Als om 7.15 een schip zich meldt is de boodschap dat ze nog maar 1x per uur jachtjes willen schutten. Blijkt dit jacht nou juist bemand door Bram van Loosdrecht en Dick Meppelink! Ik haast me in de kleren om snel met deze sluis mee te draaien.
Zoals ik al schreef ging het opstaan gehaast. Na de sluis een eitje gebakken en koffie gezet totdat mijn rusttijd erop zat.
Ik moet bekennen, ik heb spijt dat ik vannacht niet meteen naar Harlingen ben gezeild. Nu moet ik 3 uur tegen de stroom en wind in zeilen. Deze beslissing heb ik geprobeerd te analyseren want zo ken ik mijzelf nog niet. Word ik voorzichtiger, verantwoordelijker, gemakkelijker, luier? Het belangrijkste aspect was: het ‘uitstel’, ben ik tot de conclusie gekomen. Iets van een worst die voor je hangt: zo meteen mag je lekker je nest in!
Al vanaf 3 uur was ik zaterdagmiddag met de vraag bezig geweest waar te gaan liggen en steeds verplaatst dat zich een paar uur verder. Nog eens 9 uur later…
Maar goed, het werd 11.20 voordat ik in Harlingen was. Meteen de toren op voor een stempel, blijkt de havendienst deze niet te hebben. Overigens geen onaardige kerel, bleek bereid om te stempelen. Volgend jaar even inseinen? Bij een restaurant een mooi stempeltje bemachtigd van Harlingen. Ze keek wel wat afkeurend, ik kreeg het idee dat ik nu al stonk. Ik werd afgeduwd door Anje Valk, die helaas niet mee kon doen dit jaar.
Met slechts een minieme stroom tegen langs de Pollendam, maar toen barstte de vloedstroom los. Slagen van maar 60°. Zoveel mogelijk buiten de boeien varend. Er verscheen een heel armada van klippers aan de horizon, toch zeker een stuk of 50. Prachtig gezicht en leuk om tussendoor te kruisen.
Plotseling schiet de reddingsboot voorbij. Op kanaal 10 hoor ik over een klipper met zieke aan boord die dringend een arts nodig had. Juist passeert ook de veerboot van Vlieland die 2 artsen aan boord bleek te hebben. De Vlieland gaat stil liggen en arts wordt opgepikt. Mooie actie!
Een stukje verder gekomen zet ik de genua want ik hoef niet meer te kruisen op dat rak. Snel even naar binnen om het logboek bij te werken als ik een ruwe klap hoor die het schip doet schudden. Een wrak!, is mij eerste gedachte. Ik heb mijn kinderen al eens laten zien dat ik snel naar binnen en buiten kan op deze boot, nou het was weer snel. Langzaam rolt een grote rode sigaar met de naam BS16 langs de romp. De boot heeft nog voldoende snelheid over om weer vrij te zeilen. De ton is zo’n type die je vrij gemakkelijk omduwt, maar toch wel erg groot. Ik race naar voren en tref een verbogen preekstoel en ankerbeslag. Ik heb hem vol op de punt geraakt. Wat doe je op zo’n moment, je pakt de camera en maakt een foto van de boosdoener. Zo, dat is dat.
Wonder boven wonder kan ik verder geen schade ontdekken. Ja, een rode streep van voor naar achter. Tja, maar weer even bij mijzelf te rade, want daar ben je solozeiler voor. Niemand anders om de schuld te geven.
Ondertussen dat ik dit schrijf , het is maandagmorgen half acht, lig ik te klotsen in de haven van Terschelling. Ik ben om half zes opgestaan met de bedoeling om half zeven uit te varen richting Oudeschild. Het is pikkedonker en het waait 5-6 bft. Ik besluit toch maar te wachten tot het licht is. Voorzichtig hè!
Gistermiddag /avond werkelijk prachtig geankerd op de Meep. Pure mazzel gehad dat ik op het laatste zuchtje wind in de NM17 heb weten te ronden. Ik haalde nog net mijn beoogde ankerplek. Geen wind, geen stroom, wat een overgang. Net zeilde ik nog met 20 knopen wind en een rif in het zeil. Het voorspelde front kwam over en de wind draaide in 5 min. 90°. Ik blijf het wonderlijk vinden, dit meteorologisch fenomeen.
Ik lag voor anker in alle rust, luisterend naar de branding op de Boschplaat (denk ik) en de eidereenden die in de verte koeren. Als de tijd om is komt er weer wat wind en zeil probleemloos naar Terschelling. In de (vissers)haven scheur ik onder vol tuig heen en weer op zoek naar een plekje. Uiteindelijk land ik op de Julia met veel geklapper van zeilen en wordt opgevangen door? Klaas. (Knap gedaan van hem hier te zijn vanaf Trintelhaven).
Uiteindelijk ben ik om 8.07 uitgevaren. Ik lag aan de buitenkant met drie tegen een klipper. Kwam net de havenmeester aan die begon te mopperen dat wie hier niet mochten liggen en wilde dat we zouden betalen, maar dat heb ik net niet meer gehoord. Mathijs van de Julia hielp me even los te maken en toen was het volgas achteruit. Nog even een stukje in de wind en de Uitvreter zeilde alweer (toch 30 sec motor). 2 riffen en de fok waren zelfs nog een beetje veel, het gierde er aardig over. De Brandaris: er zijn geen waarschuwingen van kracht?? Verwacht 4-5 ZO. Huidige wind ZO 6 bft.
Het kruisen door de Slenk was flink werken, maar na ruim een uur was ik op de Meep en even later de Vlieree (vol met kotters) en in no time zat ik op volle zee. Prachtig , wat gaat dit mooi. Het is nu 13.00 en ik zit al ter hoogte van de Slufter op Texel. Met een beetje mazzel vaar ik met de vloed mee naar Oudeschild en kan ik rond de kentering nog in Den Oever komen.
In mijn tas vind ik mijn zojuist (van de zaak) gekregen Tom Tom. Zou die het op zee ook doen? Op het scherm zie ik blauw en een randje van de kust van Texel. “Ga onmiddellijk linksaf naar De Koog en neem daar … ”
Om 16.20 vaar ik Oudeschild binnen samen met de Avontuur die me achterop gekomen is.
Snel een stempeltje halen, maar kreeg alleen maar kaartjes of een handtekening. Uiteindelijk wees iemand mij naar het winkeltje van Trees, waar de typische dame inderdaad over een stempel beschikte. Snel weer weg (middels ingewikkelde afzeilmanoeuvre) om nog van de stroom mee te profiteren. Met lange slagen kwam ik het Visjagersgaatje goed door. Pas een mijl of 2 voor Den Oever had ik echt last van de tegenstroom.
De sluis draaide me vlot naar binnen alwaar ik had willen aanleggen. Maar wat een golfslag daar. Die rolde zo van het IJsselmeer het gat in. Alternatief was voor anker te gaan op het meertje naast de sluis, daar loopt een geultje van 2 m diep als je het weet te vinden. Het was wel even genoeg en ik had zin in een douche, dus de jachthaven in. Bij de tweede poging wist ik het schip langs de kant te krijgen en werd nog even geholpen met het vastleggen. Het was koud, de hulp had weinig oor voor onze wedstrijd en dook zijn boot weer in.
Ik nam een borrel en viel bijna zittend in slaap. Toch nog even wat eten, dan een douche en het thuisfront even bellen. Ik had helaas maar één 50 ct. stuk. Dat werd 3 minuten heel intensief genieten en schoonwassen.
Net had ik het luik dicht, knock knock, staat daar Frans opeens! Doodmoe en er de klere in. Heeft alles zonder schade doorstaan, vaart hij hier in de haven hard tegen de punt van de steiger. Grote diep kras. We drinken nog een paar bier en gaan te kooi. Om 8 uur weer weg. Het was een schitterende zeildag vandaag.
Vanmorgen om 7 uur opgestaan met een kop als het dreunen van de boot gisteren in de golven. 2x paracetamol moet dit gaan verhelpen en flink wat water. Ik denk dat ik te weinig drink met dit koude weer, samen met wat zout en alcohol en je dehydrateerd meteen.
De meeste van dit soort koppijn ontstaat door gebrek aan water en allerlei afvalproducten die niet effectief genoeg uit je bloed verdwijnen. Moraal, niet zo gezond dat Singlehanded zeilen.
Na traditioneel gebakken eitje het pak weer aan; de havenmeester deed niet open, dan maar wat in de bus gedaan en de haven uitgevaren (paar stoten met de motor). Even laten zeilen Frans en ik achter elkaar aan richting Enkhuizen. Dat blijkt precies te bezeilen. Leeg IJsselmeer, geen schip te zien behalve een klipper die Frans maar net weet te missen. We maken wat foto’s. Het is goed koud zeg, op de radio hadden ze het over een dag die eind november , begin december niet zou misstaan. Bivakmuts maar opgedaan.
Inmiddels zeil ik vlak boven Andijk langs. Nog een uurtje tot de sluis. Ik wil proberen vandaag helemaal rond te komen.
Het is borreltijd. Een BB, zoute stengels en sigaret. Genietend van het mooie zeilweer en de zonsondergang. Vandaag alweer bijna 60 mijl gezeild en er moeten er nog een paar bij om in Lelystad te komen. Heerlijk geraced over het Markermeer richting Volendam. Nog even de Bolle Jan gezet, maar de wind trok toch weer zo aan dat het schip uit het roer begon te lopen. Ruim 7 knopen bootsnelheid op de GPS!
Nu de zon weg is wordt het guur en kil op het IJsselmeer . De rollers worden hoger en donker, de wind trekt wat aan tot bijna 6 bft. Ik vraag mij af hoe ik dat gat van Lelystad binnen kom. Er zijn er drie. De meest noordelijke is nauw, het hoofdgat is druk met binnenvaart en ik moet erin kruisen, de zuidelijke is wel verlicht en breed maar moet ik in nauw vaarwater nog 2 mijl opkruisen. Geen van drie echt aantrekkelijk. Ik zou ook nog gewoon voor anker kunnen gaan en morgen ochtend afwachten?
Het is toch de meest noordelijke geworden. Er bleek een groot dubbelrood licht te staan dus van verre te herkennen. Verder hielpen radar en plotter even mee.
Frans was wat achterop geraakt maar komt nu weer snel dichterbij, hij kiest ook voor het noordgat. En zo zeilen we naast elkaar naar de sluis. Nog even twee vrachtschepen ontwijken die ons vol in de schijnwerper zetten en we kunnen de sluis in.
Het zit er weer op helaas. Om even over tien zeil ik het kommetje binnen.
Er zijn dan inmiddels een stuk of 10 schepen binnen. We borrelen bij Frans na met Henk en later Edwin. Lekker kacheltje heeft hij.
Nog even de balans opmaken:
Gevaren afstand op log: 221,5 nm
Totale zeiltijd: 45.55
Totale motortijd: 263 sec
Totale vaartijd: 80.05
Totale rusttijd: 34.07
Geschatte zeiltijd: 47.30
En tot slot dank aan Henri die het allemaal weer voor ons heeft georganiseerd!
(zie ook : www.uitvreter.tk met foto’s)