Verslag singlehanded 2007 van de Scalloway.

Schipper Henri Steneker tevens Organisator.

Met bijna geen wind vertrokken, met de meute mee richting het noorden.

Toen ik voor het eerst op mijn kussentje ging zitten viel mijn mobieltje uit m'n zak in het water.

Ik had hem al veel minder in gebruik dus het bestaan vertelde mij dat het ook wel zonder mobiel kan.

Lekker rustig vanaf nu.

Misschei koop ik er wel geen terug.

Eerst dcht ik eraan om naar Urk te gaan om daar te overnachten maar de wind trok daar iets aan(ik was er bijna) en het was wel erg vroeg dus toch maar zo hoog mogelijk aan de wind op de nieuwe stuurautomaat naar het noorden. Ongelooflijke luchten.

Bij het Enkhuizerzand ging ik Willem Rijnsdorp voorbij, uitgebreid over het wad naar elkaar geschreeuwd.

Bij Stavoren kwam er steeds meer wind.

Ik moest wel een paar slagen maken om het Enkhuizetzand om te kunnen.

Boven Stavoren liep im de Bubbles op, ik riep: Hè Jeroen!

Op weg naar Kornwerd was er een werkgebied. Ik wist niet waar die zat en de zeer flauw verlichte tonnen zag ik pas heel laat en ik wist niet eens of ik aan de goede kant van ze zat. Dat was even schrikken. Later bij Kornwerd zelfs gereefd, zo hard ging het waaien.

Om 1 uur door de sluis met Frans Muus en Willem Rijnsdorp.

Er lagen al veel boten voor de nacht maar wij besloten met z'n drieen door te varen naar Harlingen.

Het ging nou nog goed en morgen weet je het maar nooit.

N.W.wind prima te doen.

In Harlingen kwam de havendienst vragen wat die zeiljachtjes daar zo laat deden. Zeer ongebruikelijk zei hij maar toen we zeiden dat we aan de singlehanded meededen vond hij het goed dat we tegen een sleper aan bleven liggen. Frans Muus naast me. Willem ligt ergens in de westerhaven.

Zonder motorgebruik aangelegd. Joepie!

Om 3 uur 's nachts vast en 13 uur gezeild.

Morgen mag ik om 11 uur verder.

Nog even moet ik melden dat ik een grote vallende ster heb gezien met staart.

De tweede dag

Om 10 uur was ik boven bij de verkeerspost. Deze had geen stempel. Doorgelopen tot rederij Doeksen deze hadden een hele mooie

Boot met zeil nr 109 ging net de haven uit. Aan een man met een verrekijker opmde terugweg van het stempelen gevraagd of hij het zeilnummer wilde oplezen. Het is dus Idris van der meer met de Avontuur.

Om 11 uur weggezeild zonder motorgebruik.

Langs de Pollendam een keer een slagje, bijna bezeild.

Illem Red Spirit was iets voor me evenals Frans Muus. Op weg naar de Meep beiden voorbij, de wind was NNW en eerst maar de Noordmeep in. Scherp aan de wind, net te doen. Willem van de Red Spirit most wel af en te een slagje maken en daarom ging ik hem voorbij.

Bij de NM18 lag Idris van der Meer aan de boei, dat is natuurlijk geen ankeren.

Zelf het anker eruit maar ik ging met de sroom mee praktisch over mijn eigen anker heen. Hij hield wel.

Ik was vergeten om het touw eerst on de kikker te doen waardoor hij er helemaal uit wilde, gelukkig zat het in de knoop met m'n tweede anker. Met m'n voet erop bleef hij vastzitten.

Twee uur geankerd, wat liggen soezen met de radio aan om niet in slaap te vallen. Ik schrok steeds wakker omdat ik in gedachten nog aan het varen was en dan dacht dat ik moest uitwijken in m'n droom.

Met kloppen hart werd ik steeds wakker.

Toen ik ankerop mocht dreef ik er bijna boven, de wind woei me naar het anker toe, dus het inhalen was licht en kon zonder motor.

In de zudmeep was de wind nog maar 3 knoop en heel langzaam ging het voor de wind.

Gelukkig ging het later bij de Slenk iets harder waaien, weer uit het noorden. Afgestoken tot tussen de staken door bij het begin van de Noor/zuid meep richting Slenk maar ik hield 3 meter water.

Op Terschelling lagen er al zeilbooten tegen de chartervloot. Dus ik er ook bij, weer aangemeerd zonder de motor te gebruiken, tegen de Blue Nose van Henk Doornbos. Deze had met Frans Muus de duohanded afdeling van de driehoek noordzee gewonnen.

Hij was dan ook pas om 6 uur de singlehanded gestart. Eerst naar de prijsuitrijking van de driehoek.

Hij moet de Meep nog doen.

Frans Muus heeft voor mij (hij ligt aan de buitenkant tegen mij aan) een stempel gescoord bij de heksenketel.

Maandag: Al om 4 uur wakker, om 5 uur kon je nog met de stroom mee doeer de Slenk om 6 uur kenterd de stroom.

Willem Rijnsdorp ging om 5 uur weg in donker maar ik besloot niet in donker tegen de zuidoostewind in door de Slenk te gaan kruisen ondanks dat ik al lang wakker was.

Wel zoals een echte weegschaal betaamd flink getwijfeld. Nu loopt de stroom pas om half een smiddags weer mee. Vervolgens de hele weg naar Texel weer tegen. Een troost: de rest van de boten is ook niet gegaan! Om 9 uur kwam er een heel stl uit de Jachthaven langs en vertrokken toch.

Peter van de Driesche onder andere, dus ik besloot toch de Slenk maar tegen de stroom in te kruisen.

Geexperimenteerd met het grootzeil. Henk Doornbos had gezegd dat hij niet l

Alleen met het grootzeil overstg kon komen, bij mij lukt dat wel.

Had ik dat ook maar bij mijn vertrek uit Terschelling gewetenwant omdat ik een te klein grootzeil had kreeg ik de boot daar niet overstag zonder de fok. Helaas ging het dus mis en had ik mijn eerste motorseconden aan de broek. Ik moest de boot helpen om in het smalle vaarwatertje van Teschelling haven overstag te krijgen.

Op het laatst in de Slenk kruisend toch maar de fok erbij, wel een hoop gedraai en gelier.

Eenmaal door de Slenk voor de wind naar buiten en op zee zat ik in de luwte van Vlieland aan hogerwal met een bakstagwindje. Eerst stroom mee, later tegen en op het eind in het Molengat aan de wind. In hrt Marsdiep liep ik Frans Muus voorbij. Het was niet de eerst keer dat we daar samen waren.

Ik wilde naar de jachthaven om te douchen en moest weer 2 seconden motoeren om daar te geraken.

Uit eten geweest in de Compagnie.

Toen ik terug kwam lag de bubbles achter me aan dezelfde steiger. Jeroen zat er goed doorheen, hij was helemaal vis de Doove Balg vanuit de Meep gegaan, een flinke omweg.

Jeroen hoorde me helemaal uit over de Bavaria en zijn avonturen.

Dinsdag; Het wegvaren van lagerwal met een voorspring van de punt naar de wal en dan achteruit weg was een groot succes. Dat had ik zo zonder de hulp van Jeroen ook nog wel gered. Om half acht vertrokken we samen om de hele weg tot den Oever op te kruisen tegen de stroom in. Om 11u20 was ik eindelijk bij de sluis. Op de knop gedrukt of ik mog schutten zei de lul dat hij net gedraaid had en ik een half uur kon wachten want ik was maar alleen en om daar nou de hele afsluitdijk voor stil te zetten wou die niet. Misschien kan Jeroen met zijn Bubbles dan nog mee want hij moet nog komen terwijl ik hier in de sluis zit te schrijven.

En zo was het, toen Jeroen kwam ging de sluis en brug meteen open.

Door de Wieringer Vlak toch nog twee keer kruisen om niet naast het geultje tercht te komer. De rest tot Enkhuizen was net aan de wind. In Enkhuizen schutte ik singlehanded en met halve wind naar Volendam. Onderweg steeds met de stuurautomaat gespeeld en bijgesteld. Hielp een beetje.

In Volendam ging Hielko net weer weg en na het stempelen kwam Jeroen er weer bij.

Helaas motorseconden bij het afmeren omdat mijn klaargelegd touw toch vastzat.

De man die me hielp moest daarom de boel weer loslaten. Ik besloot nadat ik gegeten had meteen nog door te gan dus op naar Pampus.

Aan de wind naar het paard en dn voor de wind naar Pampus. Met de klok mee gerond en meteen aan de wind terug naar het Paard. Bij het oversteken van de vaargeul was ik nog 3 meter van een onverlichte boei af. Ik ram mijn stuurwiel dwars door de stuuautomaat die dus promt kapot ging. Net nieuw dus weer 1150 euro lichter. Ik heb kanaal 1 aangeroepen om mijn beklag te doen dat onverlichte boeien niet meer van deze tijd zijn. Ik most maar klagen op telefoonnummer 0800 8002

Ik zat er bij de sluis van Lelytad helemaal doorheen, ik kon het jachtengaatje niet vinden.

Net toen ik de schijnwerper naar de wal scheen zag ik dat ik tussen de visstokken zat. Ging maar net goed. Ik kon met het fokje alleen op haast niet bij de sluis komen. Heeft me wel een half uur gekost die laatste 200 meter. De sluis stond open, ik erin, op de knop gedrukt en gezegd dat ik wilde schutten. De sluisdeuren gingen wel open maar de brug bleef dicht. Na ongeveer 15 minuten gewacht te hebben ging ik terug naar de knop en toen ging de brug wel meteen. Volgens mijwas hij de brug gewoon vergeten el zat hij half te pitten. Mt heel veel wind het laatste stukje tot aan de marina de motor nog aan en de stootwillen door het water sleurend. Ik was overal te moe voor. Om 7 minuten over 3 's nachts gefinished. Deze laatste da was precies100 mijl. Gehaald en niet gesmokkeld en minder dan 3 minuten motorgebruik.

Henri Stneker aan boord van de Scalloway.