SINGLE HANDED 2007

Frans Muus Griend

Zaterdag 20-10-07

Eindelijk, het is weer zover.

Na een verloren jaar zonder Single Handed, vanwege een gebroken mast, mag ik weer van start.

Om 14:00 neem ik van Henry de enveloppe in ontvangst. Neem er een snelle blik in en besluit met deze wind eerst naar het noorden te zeilen.

Eenmaal buiten de haven en onderzeil, dobbert de Griend noordwaarts.

Met wk 1-2 dobberen we tussen de 1-3 knopen richting Stavoren.

Na vele uren, ten hoogte van Stavoren begint de wind iets door te zetten naar wk 3-4. Met een bezeilbare koers verleg ik het plan naar Kornwerd.

Om 01:15 ben ik bij Kornwerd en laat mij overhalen door Henry en Willem om door te varen naar Harlingen.

In het begin zijn de Boontjes goed bezeild, maar als de wind ruimt kan ik nog maar net aan de BO17 ronden. Blij dat een Grinde zo hoog kan zeilen.

Na wat zoeken in de haven, meer ik om 03:15 naast Henry af die tegen een sleper ligt afgemeerd.

Ik heb het gehad voor vandaag, nu lekker 8 uur rust en morgen zien we wel verder. De boel opruimen nog een biertje en een peuk toe. Om 04:00 lig ik plat en nog voor mijn hoofd het kussen raakt slaap ik al.

Zondag 21-10-07

De volgende morgen gaat om 09:00 de wekker. Hup eruit wederom een nieuwe dag.

Tijdens het karige ontbijt wat ik naar binnen krijg, denk ik na over de strategie voor vandaag. Wind en tij zijn ons ongunstig gestemd. We zien wel hoever we komen. We proberen de NM17, 2 uur ankeren en Terschelling.

Na de enveloppe met schatting zeiltijd op de bus gedaan te hebben en een stempel bij hotel restaurant “Zeezicht” gebedeld, weer terug aan boord.

Onder zeil vaar ik samen met Henry de haven van Harlingen uit.

Ik denk nog even aan het politie bezoek van vannacht. Men vond het toch wat vreemd, dat er om 03:00 nog zeiljachten onder zeil de haven binnenkwamen.

Ze vroegen waar we vandaan kwamen en verder vonden ze het best.

De Pollendam is met 1 slag bezeilbaar en in het begin van de Blauwe Slenk is het flink kruizen, later bezeilbaar maar stik druk van de charters onder vol tuig.

De Vliestroom op en een paar klappen om de West Meep in de varen. Om de Meep te ronden ga ik eerst via de Zuid Meep. De gedenkwaardige NM17 rond en op het begin van de Noord Meep voor anker. Zo even een moment van rust, 2 uurtjes maar. Anker op en wind weg, met het beetje stroom mee dobberen we richting Terschelling. Een lange nacht kan ik daar dus wel vergeten. Dat wordt wel 24:00 voor ik daar afgemeerd lig. O ja, die mist kan er ook nog wel bij. Als de wind weer toeneemt schiet het gelijk weer op. De Slenk is goed bezeilbaar, maar onderlangs het Groene Strand is het weer kruizen geblazen. Met stroom tegen en een afnemende wind haal ik nog net aan de haven van Terschelling.

Met een wat harde landing meer ik af naast Henry. “Daar scoor ik natuurlijk geen punten mee”. Macaroni op warmen een biertje en wederom weer lek naar bed.

Maandag 22-10-07

Om 04:00 gaat de wekker. Henry en Willem met de laatste stroom mee kruisend door de Slenk.

Ik zelf ben niet van plan om in het donker de Slenk af te kruizen, er is geen meter ruimte achter de betonning en als je er één mist zit je zo aan de grond.

Ik ga wel bij het eerste licht. Henry ziet er ook vanaf, maar Willem gaat er wel voor. Ik help hem nog met weg varen en na overleg met Henry duik ik weer mijn kooi in.

Om 08:00 de kooi uit en moed verzamelen om “DE SLAG OM DE SLENK” aan te gaan. We liggen aan lager wal wk5 zuidoost dat word modderen met wegvaren.

De afvaart van mij om 08:45 ging niet echt zoals het hoorde, wederom geweld tegen de “Scalloway”. Henry sorry, mocht er schade zijn dan hoor ik het wel van je. En lossen we dat netjes op.

Deze actie gaf mij wel 20 motor seconden. Wanneer ik de boel weer onder controle heb kruis ik de haven uit richting de Slenk.

Daar begint het gevecht tegen stroom, wind en de smalle Slenk. Het begint goed maar 1-1,5 knoop stroom tegen. Halverwege de Slenk boor ik de “Griend” aan de grond…………..GVD………… Gelukkig gebeurt het net in het overstag gaan en kan ik de Griend laten door draaien en plat leggen. Langzaam schuif ik er weer af.

Dat is mazzel, want bij afgaand tij heb je hier meestal geen kans meer om los te komen.

De rest verloopt prima en al gauw zit ik op de West Meep. Meepje uitvaren Vliestroom op Stortemelk in en naar open zee.

Na de uurtjes rust op zee kruizen we door het Molengat en gaan het Marsdiep op.

Het bezoekje aan Oude Schild duurde maar 5 minuten. Ik heb besloten om toch nog maar even door te gaan naar Den Oever.

Na de gewonnen slag om de Slenk van vanochtend ga ik nu “DE SLAG OM HET VISJAGERSGAATJE” aan.

Het is een ware veldslag toenemende wind wk 5-6 tegen, stroom tegen 1,5-2,5 knoop. De genua 2 staat nog en in dit smalle gaatje zie ik geen kans om deze te wisselen voor de HA genua. De bijna volle maan en heldere hemel maken het wel ongelofelijk mooi.

De blinde tonnen schieten soms als ongeleide projectielen langs de romp en wanneer ik een vreemde glinstering in het water zie, ontdek ik net op tijd dat het een mosselkwekerij is. Overstag en op een meter na mis ik de zwarte buizen…………GVD……….een hart verknettering krijg je van deze grappen. Deze was trouwens nergens op enige kaart vermeld. Lag wel een eind buiten de vaargeul, maar toch het blijft vaarwater. (voor ons dan……….)

Het waren totaal 48 zware slagen, maar gelukkig ben ik niet de enige mafkees die dat soort grappen uithaalt. Bij de remming van de sluizen meer ik de Griend af naast de catamaran Glatisant van Marc.

Nog even door de sluis en dan de rust van de Marina Den Oever opzoeken.

Het aanleggen op de motor bij de passantensteiger, gaat weer niet erg vlotjes. Ik ram de hoek en loop lelijke gelcoat schade op. Beetje moe zeker, zat niet op te letten. Dat wordt weer klussen van de winter……..SHIT…… Ik heb echt een hekel aan schade aan de Griend………

Job met de Uitvreter ligt ook aan de passantensteiger. Als hij me ziet vraagt hij, of ik nog leef…….. Mijn gezichtsuitdrukking spreekt blijkbaar boekdelen……!

We drinken samen een paar biertjes en lachen elkaar uit, om de achterlijke acties die je uithaalt in de Single Handed…….

Morgen nog even Volendam, Pampus en door naar Lelystad het is goed haalbaar om deze Single Handed uit te zeilen.

Dinsdag 23-10-07

08:30 “De tocht der tochten” gaat zijn laatste traject in. De wind is ons vandaag gunstig en met een klein klapje om de Ven heen bereiken we Enkhuizen

Wachtend voor de sluis voegt Edwin met de Wavedancer zich bij ons.

De sluis door en Volendam is met halve wind en hoge snelheid goed en snel bezeilbaar. Het bezoekje aan dit havendorp duurt maar 5 minuten en vind eigenlijk 1,5 uur eerder plaats dan we hadden gepland.

Het geeft een goed gevoel om de stempelkaart vol te zien raken. Nog even Pampus ronden en dan weer eens stik in de wind naar Lelystad.

Pampus is snel gerond, nu nog een paar lange slagen naar Lelystad en we zijn er.

Met de HA genua loopt het niet er moet meer zeil op.

De Genua 2 aanslaan en een rif eruit en de Griend zet het op een rennen zoals een Grinde dat aan de wind hoort te doen. Na een paar uitwijk manoeuvres besluit ik noordelijk van de diepwater geul te blijven, weg van die vrachtbakken. Alle rust hier, kom zo niemand meer tegen. Job met de Uitvreter ligt zeker een dikke mijl op mij voor. Twee uur later zie ik hem in het donker voor mij langs kruizen, de Griend is weer in topvorm. Een mooie inhaal slag en uiteindelijk varen we alle twee tegelijk het kleine gaatje bij Lelystad binnen.

Met weinig wind kruizen we naar de sluis en kunnen gelijk achter een vrachtbak aan de sluis in en worden snel geschut.

De sluis uit en zeil op voor de laatste 1,5 mijl. Aan de zuidkant van de sluis

WK 1-2 en aan de noordkant staat er gewoon weer een lekkere WK5.

Het laatste stukje vliegt erover en om 22:00 zeil ik over de “Finish”.

Het was me de Single Handed wel. Ik ervaarde deze als zwaar.

Weinig of geen tijd voor ontspanning zoals even uit eten of lekker sociaal borrelen met elkaar.

Stroom, tij en wind zaten veel tegen.

Ik ben aan mijn eind, stram en stijf, doodmoe en kapot

Maar wel wederom het zeer voldane gevoel, dat ik de Single Handed 2007 heb uitgezeild.

Mijn solotocht in 2006 naar de Faeröer eiland, waarbij ik 6-7 dagen achtereen op zee zat, was een makkie vergeleken met een Single Handed.

Maar je maakt wel weer de mooiste momenten van de natuur mee. Er is toch niks mooiers dan bij bijna volle maan ergens op het Wad of IJsselmeer te zeilen.

Henry bedankt voor de organisatie en een mooie tocht. Ik hoop er volgend jaar weer bij te zijn. Frans Muus………..