Verslag van de Tristan Singlehanded 2004.

Schipper André Otten.

Ik ben donderdag 8 Oktober om 19.00 vertrokken uit Delfzijl naar Borkum. De volgende dag vroeg vertrokken via Hubertsgat naar Vlieland. Na 17 uur aan de wind zeilen ligt ze vast op Vlieland. Na een verblijf van 2 dagen vertrokken naar het IJsselmeer. Op het IJsselmeer wat rond gezworven en donderdag 15 oktober naar Lelystad vertrokken. De tijd tot zaterdag vol gemaakt met onderhoud en het klaar te maken van het schip voor de tocht. Op vrijdag liep de haven vol met deelnemers. Gerrit Mensink kwam naast mij liggen. Ik vertelde Gerrit dat dit een Lustrum voor mij is, de vijfde keer, 2x een tinnenbordje gekregen 1x opgegeven 1x uitgevaren maar niet reglementair. Wat wordt het? 3x is scheepsrecht.

Zaterdag 16 oktober 2004

Start 14.00 uur

Na de vaaropdacht te hebben gelezen richting Urk. Er gaan wel veel spinakers omhoog dus op aandringen van Bram, die langs mij vloog en zei dat de wedstrijd was begonnen, heb ik ook een spi gezet. Stempelen in Urk en daarna door naar Lemmer. Na De Vormt kon de spi er weer op en kwam ik samen met Marius in Lemmer binnen. Veel deelnemers gingen toen door naar Medenblik maar omdat de wind het bij Lemmer lied afweten ben ik wat tijd verloren. Marius liep samen met mij op en hij was van plan om naar Stavoren te gaan. Samen liepen we Stavoren binnen omstreeks 1.00 uur. Ik riep naar Marius dat bij mij de kachel brandt en dat er een borrel klaarstond Om 4.00uur moeten we constateren dat een fles drank ook een periode van eb en vloed kent (Tristan Jones) dus maar op de kooi. Overigens erg genoten van de varhalen van Marius over Patagonie.

Zondag 17 oktober 2004

Om 8.00 uur gaat de wekker. Ik draai me nog even om. De drank had zijn sporen achtergelaten en ja hoor 9.15 uur klop klop klop op het dek. Marius wil weg. Om 9.30 uur vaar ik zonder koffie en ontbijt richting Den Oever. Omstreeks 14.00 uur op Texel, daar lagen meerdere schepen van deelnemers in de haven. Na een korte zoektocht vond ik de heren in café De Kombuis. Na het eten van een visje om 16.00 uur weer verder en buitenom naar Vlieland. Prachtige tocht ( zonsondergang) naar de Eilandergronden. Samen met Peter van Driessen kijken wie er het langste de slag vol zou houden voor dat de dieptemeter 000 zou aangeven. Toen bij mij alles ging piepen (4 meter onder de kiel is bij het eerste alarm) ben ik overstag gegaan. Kom langs een meetopstand die niet op de kaart staat. De wind draaide en nam af. Daarom dreven we op een pittige stroom naar Vlieland. Over de Stortemelk bank via ZS 5 door de Stortemelk richting Vliesloot gedreven. In de haven van Vlieland een plekje gezocht waar ik 220 volt kon krijgen om dat mijn accu bijna plat was. Dit koste een extra motor minuutje. Om 23.30 uur op de kooi. Om 6.00uur weer wakker en opzoek naar een stempel. In het toiletgebouw lag niets en we hebben toen elkaars meldbrief getekend (Vincent Hesselink).

Maandag 18 oktober 2004

Van Vlieland naar Terschelling. Bij de Slenk gaat het mis. Met veel te veel zeil op sla ik aan het kruisen tegen de stroom op. Op dat moment vliegt Marius mij voorbij en schreeuwt dat er een scheur in mijn genua zit. Ik heb toen extra rustig aan gedaan om hem niet verder te laten scheuren maar dat koste wel wat extra slagen en tijd. Stempelen op Terschelling en weer verder naar Harlingen. Zonder veel problemen in Harlingen gekomen en na een stempel bij de Chinees door naar Kornwerd. Samen met de Sturdy door de sluis. Hij ging naar Stavoren en ik moest naar Medemblik. Langzaam werd het donker en sloop de man met de hamer aan boord. Na dat ik eerst een slag van 180 heb gemaakt ben op een koers van 270 gaan liggen. In de buurt van Den Oever weer over op 180. Langzamerhand had ik het helemaal gehad en ik had er geld voor over om een haven binnen te lopen. Plotseling trekt de Wind van 9 kn door naar 25 kn. Ik dacht O daar gaat mijn genua. Dit mini stormpje duurde slechts 10 min. Maar daarna heeft de wind wel 4x 360 gedraaid en was er geen koers meer te varen. Uiteindelijk toch Medenblik bereikt. Ik had al enige tijd een rood boven groen licht over bakboord gezien maar kon niet goed zien wat deze klipper van plan was. Vlak voor de haven ingang van Medenblik glipt de klipper met alle zeilen er op via het rode havenhoofd naar binnen. Op dat moment hoor ik uit het voor en achterkluisgat ankers in het water plonzen. Van af dat moment lag het gigantische ding dwars in de havenkom en was er geen mogelijkheid om te passeren. Het was 23.00 uur.

Ik heb toen wat stilgelegen en maar wachten tot het ding naar de kant was getrokken en ik er lang kon. Een uur later lag ik in de Pekelharinghaven voor het havenkantoor. Ik wilde snel een stempel halen omdat ik geen zin had om op de havenmeester te wachten (havengeld).

Dus de stad in naar een kroeg die nog open was. Toen ik in het bekende steegje in de Triton bar om een biertje vroeg en een stempel kreeg ik te horen dat ik niet de eerste was die deze kroeg aandeed met deze vraag. Nadat ik van de aanwezigen een aantal goede moppen had gehoord en een paar bier verder was ben ik op de kooi gegaan.

Dinsdag 19 oktober 2004

Om 7.00uur opgestaan en besloten om zo snel mogelijk weg te gaan. Het havenkantoor was nog duister. Alle zeilen gehesen en toen voor los en achter los. Tristan daait mooi met de kop van de wind af en sluipt de haven uit. Een laatste blik op het havenkantoor bewijst dat ik op tijd ben weg gegaan, de havenmeester kijkt staande in het volle TL licht naar mijn vertrek. Ik heb mij voorgenomen om in Enkhuizen te gaan stempelen en daarna van een riant ontbijt te gaan genieten. Het was een prachtige ochtend een dunne laag nevel met daar overheen een opkomende zon en boven me een strakblauwe lucht. In Enkhuizen aangekomen snel een stempel gehaald en terug naar het schip. Op dat moment trekt het pot dicht van de mist die van uit het zuid oosten op komt. Reden te meer om te gaan ontbijten. Van af dat moment ben ik hulp havenmeester geworden, de een na de ander loopt naar binnen van uit de mist en help ik met aanleggen. Teven neem ik de tijd om mijn genua te repareren, ik moet uiteindelijk ook nog weer naar Delfzijl. Om 14.00 uur in de mist naar de sluis. Na 2 slagen in het kanaal en met een slakkengang de motor even bij om niet door een groot schip te worden overvaren. Na de sluis trekt de mist op en begint de tocht naar Muiden in de zon. Het loopt voor geen meter. Met een zwak windje loopt het nog geen 3 kn. Dus de spi er maar naar boven gehaald. Ik weet dat ik de grote spi beter bak kan trekken dan de kleine maar dan moet de wind niet te gek worden. De spiboom staat tegen de voorstag en buigt licht De loefschoot nog een meter door laten lopen om zo de spi als halfwinder te gebruiken. Maar het loopt 6 tot7 kn. Om het paard van Marken te halen moet het wel heel scherp gaan. De spi dondert dan ook maar wat vaak in elkaar. Het wordt spannend halen we het Paard of wordt het de dijk. Ik laat dit spel niet meer aan de stuurautomaat over en neem het roer zelf in de hand. Uiteindelijk loop ik tussen de betonning en het paard door de kuil van marken op.Ik kon zien wat die mensen op tafel hadden staan. Van af dat moment heb ik het mooiste zeilmoment beleeft van deze tocht. Onder spi flits ik naar beneden om een biertje en sigaret te pakken. Tevens druk ik het knopje van de CD in en jawel Pink Floyd kei hard. Toen ik boven kwam ging de zon onder boven Amsterdam en was de lucht donker rood terwijl de vliegtuigen vele strepen hadden getrokken. Dit was met 7kn op de teller een super kick. Ik lette even niet op de koers en kwam dan uiteindelijk boven Pampus uit. Daarna de spi geborgen en heel rustig het gaatje van Muiden opgezocht. In het donker is het voor mij een moeilijk gat om dat ik er niet vaak kom. Omstreeks 20.00 uur vast en een handtekening gehaald bij de KNZRV.

Woensdag 20 oktober 2004

Vertrek uit Muiden om 7.00 uur het weer is niet prettig. Nat en vochtig maar de wind staat goed. Zonder problemen de sluis bij Lelystad genomen en onder zeil de havenhoofden van jachthaven genomen. Want heren het laatste stukje uit de sluis moet wel op zeil. Het is 11.00 uur.

Donderdag 21 oktober 2004

Terug naar huis maar windkracht 8 met stoten van 10 ZO tot ZW. 2 riffen en de werkfok die ik later iets heb terug genomen. Van af het begin niet meer onder de 7 kn soms 8,5 kn. Bram liep voor mij uit met zijn Arcona en heeft nog harder gelopen want die was ter hoogt van Stavoren van de horizon verdwenen. De volgende dagen via Sneek, Leeuwarden, Dokkum,

Zoutkamp, Groningen terug in Delfzijl. 2 en een halve week verder en een kleine 600 mijl.

Henri, ik heb weer genoten en ben er volgend jaar weer graag bij

André Otten