Legolas (Etap 30)

schipper                       : Rik Hoogeveen

samenvatting journaal    :

Rik schrijft tijdens zijn tocht een uitgebreid journaal. Hij trekt zijn eigen plan (eerst richting Urk), maar komt er al snel achter dat hij daar zeker niet uniek in is. Mist onderweg de spi en wordt volgens zijn journaal aan alle kanten voorbij gelopen. Krijgt in Urk de manoeuvres voor elkaar zonder de motor te gebruiken. In Lemmer heeft hij deze toch nog 3 seconden nodig om schade te voorkomen. Vindt het dan in Lemmer wel mooi geweest en besluit de volgende ochtend verder te gaan. Hij staat dan ook al om 04:30 u op en is al voor tienen in Medemblik. Als de havenmeester zich daar beklaagt over het niet aanmelden van deze tocht, geeft Rik heel slim de schuld aan Reid en niet aan Henri. In de afnemende wind onderweg naar Den Oever ziet Rik dat de Griend harder loopt. Hij twijfelt daardoor wat aan de keuze voor zijn schip, maar realiseert zich dat het ook kan zijn dat hij zelf nog wat moet leren.

Na den Oever vaart hij samen met een heel stel SH-ers naar Oudeschild. Hij twijfels daar of hij daar moet gaan naar Vlieland of niet. Hij is nooit eerder buitenom gegaan. Gewapend met een van Hielko gekregen lijstje waypoints waagt hij het erop en kruist richting Marsdiep. Ondanks een gebroken valstopper zet hij door. Als de wind wegvalt maakt Rik zich zorgen. Omdat de stroom na 23:30 bij Vlieland tegen gaat lopen en omdat om 24:00 “de Urkers komen” (!!) neemt hij zich voor uiterlijk om 22:00 te gaan motoren. Zo ver komt het niet en onder zeil bereikt hij Vlieland. Hij is ervan overtuigd dat de tonnenleggers er bij de aanloop naar Vlieland een bende van hebben gemaakt. Hij weet zeker dat het niet aan hem ligt en beraamd dan ook extreme acties tegen de jongens van RWS. Hij weet zichzelf en de achter hem aan moterende Venti Amica toch veilig de haven in te loodsen.

In Vlieland zijn de stickers van de havenmeester op en ook Rik moet dus naar het dorp lopen. Daar vindt hij uiteindelijk om 01:00 een barvrouw bereid haar handtekening te plaatsen.

De volgende ochtend, zijn trouwdag, wordt hij om 06:30 u door Edwin van de Wavedancer wakker geklopt. Rik vertrekt met het eerste ochtendlicht naar Terschelling. Hij kruist de Slenk op en vindt dit moordend. Na Terschelling terug in de Slenk gaat het een stuk beter, maar als een visser hem daar volgas passeert krijgt hij zo’n grote hekgolf te verwerken dat hij water tot in de kajuit krijgt. Het 12 mm perspex schuifluik krijgt zelfs zo’n klap dat de stukken hiervan af vliegen. Onderweg naar Harlingen is Rik even afgeleid door het aantrekken van droge onderkleding. Een ton wordt over het hoofd gezien. Een doffe klap en een groene streep op de romp is het gevolg.

Na het stempelen in Harlingen lukt het hem voor het eerst niet zeilend weg te komen. Hij baalt hier zo van dat hij prompt besluit onder motor op te tuigen en de haven uit te motoren. Dit kost hem meer dan 5 motorminuten, terwijl de rest van de tocht in totaal maar 3 seconden de motor gebruikte.

Hij zeilt vervolgens via Kornwerd naar Stavoren en gaat daar uitgebreid uit eten en geniet van een fatsoenlijke nacht slaap.

Dinsdagochtend vaart Rik, onderweg naar Enkhuizen de mist in. Een mooie gelegenheid zijn radar eens uit te proberen. Hij vindt het een uitkomst en vaart uiteindelijk op radar de haven van Enkhuizen binnen. Bij het verlaten van het Naviduct heeft hij de radar zelfs nodig om in de mist de uitgang te vinden. In de mist naar Muiden zeilend vertrouwt Rik op het alarm van zijn radar en maakt hij rustig schoon schip.

In Muiden krijgt hij de voorzitter van de Koninklijke zover dat deze “beminnelijk maar ook gezagsvol” zijn formulier tekent.

Het laatste stuk naar Lelystad gaat makkelijk en Rik finisht dinsdagavond om 23:11 uur.

Een knappe prestatie en een goed geschreven journaal. Jammer van die motorminuten in Harlingen!