Legolas (Etap 30)
schipper : Rik Hoogeveen
samenvatting journaal :
Rik schrijft tijdens zijn
tocht een uitgebreid journaal. Hij trekt zijn eigen plan (eerst richting Urk),
maar komt er al snel achter dat hij daar zeker niet uniek in is. Mist onderweg
de spi en wordt volgens zijn journaal aan alle kanten voorbij gelopen. Krijgt in
Urk de manoeuvres voor elkaar zonder de motor te gebruiken. In Lemmer heeft hij
deze toch nog 3 seconden nodig om schade te voorkomen. Vindt het dan in Lemmer
wel mooi geweest en besluit de volgende ochtend verder te gaan. Hij staat dan
ook al om 04:30 u op en is al voor tienen in Medemblik. Als de havenmeester
zich daar beklaagt over het niet aanmelden van deze tocht, geeft Rik heel slim
de schuld aan Reid en niet aan Henri. In de afnemende wind onderweg naar Den
Oever ziet Rik dat de Griend harder loopt. Hij twijfelt daardoor wat aan de
keuze voor zijn schip, maar realiseert zich dat het ook kan zijn dat hij zelf
nog wat moet leren.
Na den Oever vaart hij samen
met een heel stel SH-ers naar Oudeschild. Hij twijfels daar of hij daar moet
gaan naar Vlieland of niet. Hij is nooit eerder buitenom gegaan. Gewapend met
een van Hielko gekregen lijstje waypoints waagt hij het erop en kruist richting
Marsdiep. Ondanks een gebroken valstopper zet hij door. Als de wind wegvalt
maakt Rik zich zorgen. Omdat de stroom na 23:30 bij Vlieland tegen gaat lopen
en omdat om 24:00 “de Urkers komen” (!!) neemt hij zich voor uiterlijk om 22:00
te gaan motoren. Zo ver komt het niet en onder zeil bereikt hij Vlieland. Hij
is ervan overtuigd dat de tonnenleggers er bij de aanloop naar Vlieland een
bende van hebben gemaakt. Hij weet zeker dat het niet aan hem ligt en beraamd
dan ook extreme acties tegen de jongens van RWS. Hij weet zichzelf en de achter
hem aan moterende Venti Amica toch veilig de haven in te loodsen.
In Vlieland zijn de stickers
van de havenmeester op en ook Rik moet dus naar het dorp lopen. Daar vindt hij
uiteindelijk om 01:00 een barvrouw bereid haar handtekening te plaatsen.
De volgende ochtend, zijn
trouwdag, wordt hij om 06:30 u door Edwin van de Wavedancer wakker geklopt. Rik
vertrekt met het eerste ochtendlicht naar Terschelling. Hij kruist de Slenk op
en vindt dit moordend. Na Terschelling terug in de Slenk gaat het een stuk
beter, maar als een visser hem daar volgas passeert krijgt hij zo’n grote
hekgolf te verwerken dat hij water tot in de kajuit krijgt. Het 12 mm perspex
schuifluik krijgt zelfs zo’n klap dat de stukken hiervan af vliegen. Onderweg
naar Harlingen is Rik even afgeleid door het aantrekken van droge onderkleding.
Een ton wordt over het hoofd gezien. Een doffe klap en een groene streep op de
romp is het gevolg.
Na het stempelen in Harlingen
lukt het hem voor het eerst niet zeilend weg te komen. Hij baalt hier zo van
dat hij prompt besluit onder motor op te tuigen en de haven uit te motoren. Dit
kost hem meer dan 5 motorminuten, terwijl de rest van de tocht in totaal maar 3
seconden de motor gebruikte.
Hij zeilt vervolgens via
Kornwerd naar Stavoren en gaat daar uitgebreid uit eten en geniet van een
fatsoenlijke nacht slaap.
Dinsdagochtend vaart Rik,
onderweg naar Enkhuizen de mist in. Een mooie gelegenheid zijn radar eens uit
te proberen. Hij vindt het een uitkomst en vaart uiteindelijk op radar de haven
van Enkhuizen binnen. Bij het verlaten van het Naviduct heeft hij de radar
zelfs nodig om in de mist de uitgang te vinden. In de mist naar Muiden zeilend
vertrouwt Rik op het alarm van zijn radar en maakt hij rustig schoon schip.
In Muiden krijgt hij de
voorzitter van de Koninklijke zover dat deze “beminnelijk maar ook gezagsvol”
zijn formulier tekent.
Het laatste stuk naar
Lelystad gaat makkelijk en Rik finisht dinsdagavond om 23:11 uur.
Een knappe prestatie en een
goed geschreven journaal. Jammer van die motorminuten in Harlingen!