Houd van Hout (Marples 37 trimaran)

schipper                       : Leon Bart

samenvatting journaal    :

Leon vaart een kottergetuigde, 7,5 m brede Trimaran. Een schip bedoeld voor lange afstanden en bepaald niet ideaal is voor het gepriegel in de SH. Leon moet dan ook helaas regelmatig zijn motor gebruiken.

Leon schrijft een uitgebreid en boeiend verslag. Ook het logboek wordt consequent en vrij compleet ingevuld.

Leon kiest voor een start richting Urk. Daarna gaat het reachend naar Medemblik en in het donker via Den oever naar Oude Schild. Vaart op het wad gewoon in een rechte lijn op Oudeschild aan, dwars over de ondieptes. Vaart de volgende ochtend met gemak tegen de stroom in richting Molengat (handig zo’n tri…- red.). Heeft onderweg naar Vlieland steeds minder wind. Bij Vlieland ziet hij Chill-Out onder zeil de haven in schuiven. Probeert hetzelfde maar ontdekt dat de brede Houd van Hout hier écht niet voor bedoeld is. Schade wordt ter nauwer nood voorkomen en wijselijk kiest Leon daarna voor de motor. Is van plan ‘s nachts om 03:00 uur te gaan varen, maar dat gaat niet lukken dankzij de vijf SH-ers die inmiddels naast hem zijn gaan liggen. Krijgt nu toch meer begrip voor de weigering van Paul van der Drift om hem vorig jaar in eenzelfde situatie langszij te nemen…

Leon ziet de volgende ochtend dramatische taferelen als iedereen onder zeil probeert het haventje uit te komen. Volgens Leon heeft Harry zelfs volle kracht motor achteruit nodig om zijn boot niet vol in een charteraar te parkeren.

In de Slenk krijgt Leon het moeilijk. Het opkruisen met zijn schip op zo’n smal stuk 

valt niet mee. Om de slagen zo lang mogelijk te maken gebruikt hij zijn oploopzwaard als “echolood” en wacht gewoon tot hij zijn zwaard over de grond hoort slepen. Nadat de Koegelwiek (de snelle veerboot) zich door alle SH-ers heeft geslalomd, hoort Leon over de marifoon de Brandaris aan de schipper vragen of “hij ze allemaal gemist heeft”…

Na Terschelling gaat het terug door de Slenk een stuk vlotter en kan Leon weer aanhaken bij wat hij de kopgroep noemt (Chill-Out, Octavus en First Passion). Langs de Pollendam bij Harlingen ziet Leon tot zijn verbazing die spi van de Xenia verschijnen. Deze loopt vervolgens hard vast en stuitert flink door de voorbijvarende visserman. Leon vermoedt flinke schade aan de Xenia, maar deze zeilt nadat hij los is gekomen gelukkig gewoon door.

Na Harlingen gaat het via Kornwerd naar Stavoren en zelfs nog verder naar Lemmer. Doet het laatste stuk wel rustig aan want hij zit goed stuk. Als hij in Lemmer om een stempel voor zijn elfstedentocht vraagt, krijgt een stomverbaasde Leon als reactie “Voor de fiets, schaatsend of zeilend?” Ze weten daar kennelijk niet beter.

De volgende ochtend, onderweg naar Enkhuizen komt de mist opzetten. Hij besluit daarom aanvankelijk in Enkhuizen te blijven, maar volgt de Hydra als deze aangeeft wel door te gaan naar Muiden. Voor Muiden komt hij een paar snelle jongens tegen en dan is Leon ervan onder de indruk dat de kleine Muckle Flugga daar bij zit. Na een handtekening in Muiden gehaald te hebben (we willen stempels zien Leon!) zet Leon de achtervolging in op de anderen. Dinsdagavond kwart voor acht finisht Leon in Lelystad.

Hij realiseert zich dat de deelnemers die bij de start eerst naar Muiden zijn gegaan toch weer gelijk hebben gekregen.

Leon schrijft tot slot in zijn journaal: “Dit jaar heb ik (nadat de HvH vorig jaar te water ging) totaal 5.000 mijl gevaren. Ik kan dus wel zeggen dat ik met heel wat meer ervaring aan deze SH begon dan vorig jaar. Na alle wedstrijden die ik dit jaar tot naar Spanje heb gezeild blijft de SH de moeilijkste!. (…) Het blijft genieten!”