Houd van Hout (Marples 37 trimaran)
schipper : Leon Bart
samenvatting journaal :
Leon vaart een
kottergetuigde, 7,5 m brede Trimaran. Een schip bedoeld voor lange afstanden en
bepaald niet ideaal is voor het gepriegel in de SH. Leon moet dan ook helaas
regelmatig zijn motor gebruiken.
Leon schrijft een uitgebreid
en boeiend verslag. Ook het logboek wordt consequent en vrij compleet ingevuld.
Leon kiest voor een start
richting Urk. Daarna gaat het reachend naar Medemblik en in het donker via Den
oever naar Oude Schild. Vaart op het wad gewoon in een rechte lijn op
Oudeschild aan, dwars over de ondieptes. Vaart de volgende ochtend met gemak
tegen de stroom in richting Molengat (handig zo’n tri…- red.). Heeft onderweg
naar Vlieland steeds minder wind. Bij Vlieland ziet hij Chill-Out onder zeil de
haven in schuiven. Probeert hetzelfde maar ontdekt dat de brede Houd van Hout
hier écht niet voor bedoeld is. Schade wordt ter nauwer nood voorkomen en wijselijk
kiest Leon daarna voor de motor. Is van plan ‘s nachts om 03:00 uur te gaan
varen, maar dat gaat niet lukken dankzij de vijf SH-ers die inmiddels naast hem
zijn gaan liggen. Krijgt nu toch meer begrip voor de weigering van Paul van der
Drift om hem vorig jaar in eenzelfde situatie langszij te nemen…
Leon ziet de volgende ochtend
dramatische taferelen als iedereen onder zeil probeert het haventje uit te
komen. Volgens Leon heeft Harry zelfs volle kracht motor achteruit nodig om
zijn boot niet vol in een charteraar te parkeren.
In de Slenk krijgt Leon het
moeilijk. Het opkruisen met zijn schip op zo’n smal stuk
valt niet mee. Om de slagen
zo lang mogelijk te maken gebruikt hij zijn oploopzwaard als “echolood” en
wacht gewoon tot hij zijn zwaard over de grond hoort slepen. Nadat de
Koegelwiek (de snelle veerboot) zich door alle SH-ers heeft geslalomd, hoort
Leon over de marifoon de Brandaris aan de schipper vragen of “hij ze allemaal
gemist heeft”…
Na Terschelling gaat het
terug door de Slenk een stuk vlotter en kan Leon weer aanhaken bij wat hij de
kopgroep noemt (Chill-Out, Octavus en First Passion). Langs de Pollendam bij
Harlingen ziet Leon tot zijn verbazing die spi van de Xenia verschijnen. Deze
loopt vervolgens hard vast en stuitert flink door de voorbijvarende visserman.
Leon vermoedt flinke schade aan de Xenia, maar deze zeilt nadat hij los is
gekomen gelukkig gewoon door.
Na Harlingen gaat het via
Kornwerd naar Stavoren en zelfs nog verder naar Lemmer. Doet het laatste stuk
wel rustig aan want hij zit goed stuk. Als hij in Lemmer om een stempel voor
zijn elfstedentocht vraagt, krijgt een stomverbaasde Leon als reactie “Voor de
fiets, schaatsend of zeilend?” Ze weten daar kennelijk niet beter.
De volgende ochtend, onderweg
naar Enkhuizen komt de mist opzetten. Hij besluit daarom aanvankelijk in
Enkhuizen te blijven, maar volgt de Hydra als deze aangeeft wel door te gaan
naar Muiden. Voor Muiden komt hij een paar snelle jongens tegen en dan is Leon
ervan onder de indruk dat de kleine Muckle Flugga daar bij zit. Na een
handtekening in Muiden gehaald te hebben (we willen stempels zien Leon!) zet
Leon de achtervolging in op de anderen. Dinsdagavond kwart voor acht finisht
Leon in Lelystad.
Hij realiseert zich dat de
deelnemers die bij de start eerst naar Muiden zijn gegaan toch weer gelijk
hebben gekregen.
Leon schrijft tot slot in
zijn journaal: “Dit jaar heb ik (nadat de HvH vorig jaar te water ging) totaal
5.000 mijl gevaren. Ik kan dus wel zeggen dat ik met heel wat meer ervaring aan
deze SH begon dan vorig jaar. Na alle wedstrijden die ik dit jaar tot naar
Spanje heb gezeild blijft de SH de moeilijkste!. (…) Het blijft genieten!”