Griend (Grinde)
schipper : Frans Muus
samenvatting journaal :
Frans kiest bij de start als
een van de weinigen om eerst door de sluis te gaan richting Muiden. Hij schrijft
dan in het logboek dat hij weer gaat proberen met de nul motorminuten rond te
komen. Nadat hij bij Muiden naar binnen is gekruist moet hij een “pleuris eind”
lopen om de brief te posten. Hij gokt overigens op een zeiltijd van 54u en 13
min.
Onder spi gaat hij door naar
Enkhuizen waar hij ervoor kiest op het Kooizand te ankeren voor de nacht.
Precies 8 uur later is het alweer ankerop. Die zondag gaat Frans in hoog tempo
via Medemblik en Den Oever naar Oudeschild. De stroom loopt dan mee in de
Texelstroom als hij buitenom nog naar Vlieland gaat. Hij wílde ook buitenom,
omdat je volgens hem op zee beter kunt uitrusten. Met de stroom mee is hij al
snel naar het Molengat gekruist, kan daar afvallen en dan is het “spi omhoog en
gaan met die banaan!”. Als de wind wegvalt en NW wordt, gaat de spi ervan af en
verschijnt de zuurkool met worst aan dek. Tot op de kop van Vlieland houdt
Frans wind. Deze valt daarna wel helemaal weg, maar doordat hij stroom mee
heeft in de Vliesloot krijgt hij het remmingswerk van de haven toch te pakken.
Hij maakt daarbij slim gebruik van het feit dat als je in windstile meedrijft
met 3 knopen stroom, je gewoon 3 knopen schijnbare wind hebt. De boot met de
hand naar binnen verhaald en om 22:00 u ligt Frans voor de wal.
Maandagochtend verkiest Frans
zijn warme kooi boven de bui die buiten overtrekt en daardoor vertrekt hij 2
uur later dan voorgeschreven is richting West-Terschelling.
In tegenstelling tot overige
deelnemers heeft Frans het in zijn journaal over “lekker kruisen in de
Slenk met stroom tegen”! Het gaat perfect en hij is erg tevreden over zijn
boot, omdat deze met de 5-6 Bft lekker hard en hoog loopt.
Na Terschelling gaat het in
buiig weer met vlagerige wind richting Harlingen. Frans vindt de buien het
lekkerst, ook weer omdat zijn Grinde goed loopt met veel wind. Om half drie
haalt Frans zijn stempel in Harlingen en gaat, nog steeds zonder motorseconden,
direct verder naar Kornwerd. Hoeft in de Boontjes maar één slagje te maken. Via
Kornwerd is hij al om 19:00 uur in Stavoren. De haven licht vol met SH-ers,
maar Frans laat zich niet verleiden en gebruikt de avond om nog in Lemmer te
komen. Ondanks de duisternis en het buiige weer durft Frans het aan om naar
Lemmer te spinakeren. Hij heeft haast want hij is benieuwd naar de ervaringen
van Klaas die ook in Lemmer zou liggen. Hij komt in Lemmer naast Klaas te
liggen, maar Frans heeft pech; Klaas heeft geen zin meer in een biertje en gaat
slapen… Na een dag van bijna 16 uur is Frans hier ook aan toe, maar eerst loopt
hij nog samen met Edwin naar het dorp voor een stempel in een kroeg.
Iets meer dan 8 uur later
vaart Frans al weer onder zeil de haven uit. Onderweg naar Urk vaart hij de
mist in. Als het vlak voor Urk opentrekt ziet hij dat hij de Red Spirit, die
hem voor de mist voorbij liep, toch is voorgebleven. Na Urk (waar de stempel in
de recordtijd van 1 minuur wordt gehaald), op het laatste stukje naar Lelystad,
hoopt Frans op een nek aan nek race met de Red Spirit, maar hij kan deze toch
niet bijhouden bij 60o aan de wind. Op dinsdagmiddag tien over twee
is Frans binnen.
Hij schrijft: ”De windstiltes
en zeer weinig wind waren het ergst. Buien en harde wind het lekkerst. Maar
zeilen in het donker is het mooist”. Frans doet volgend jaar zeker weer mee.
Frans koos ervoor “met de
klok mee” een rondje te maken langs de 11 havens. Dit pakte goed uit. Een heel
knap en in hoog tempo gezeilde tocht. Nul motorseconden. Grote klasse!