Elger (Van de Stadt 34)

schipper : Gerrit Wolkorte

samenvatting journaal :

Door een gedeeltelijk verbrijzelde knie heeft Gerrit het afgelopen jaar nauwelijks kunnen zeilen. Met de belofte aan zijn vrouw om echt te stoppen als het niet meer zou gaan, neemt Gerrit deel aan SH om te testen of hij weer alleen kan zeilen.

Gerrit kiest ervoor eerst naar Urk te gaan. In de kroeg waar de stempel gezet wordt is het lekker warm maar Gerrit zeilt toch verder naar Lemmer. Omdat er maar weinig wind staat houdt hij het daar op zaterdag voor gezien. Na een korte nacht zit hij om 5 uur aan zijn ontbijt en ziet tot zijn verbazing drie boten al voor hem vertrekken. Hij gaat erachteraan en zeilt via Stavoren naar Den Oever. In een hevige bui gaat alle elektronica op tilt, waardoor Gerrit overweegt te stoppen. Na wat instellingen doet de apparatuur het weer en Gerrit besluit dat opgeven altijd later nog kan. Het gaat rap op het wad en na Oudeschild gaat hij nog buitenom met de stroom mee naar Vlieland. Bij de invallende wind helpt de stroom hem naar de haven van Vlieland, waar hij na een fantastische zeildag om 21:30 u afmeert.

Gerrit heeft met zijn Duitse buurman afgesproken dat hij hem zou wekken bij vertrek. ‘s ochtend geeft deze schipper echter aan dat het hem net wat te hard regent en nog even blijft liggen. Gerrit vertrekt wel en vaart richting Terschelling. In de Slenk moet hij opkruisen en loopt daarbij even vast, maar is snel weer vlot. Na Terschelling is het een makkie naar Harlingen. Via de boontjes naar Kornwerd waar hij verder wil naar Medemblik. Gebrek aan wind doet hem die nacht echter in Stavoren belanden. Tijdens zijn therapeutische wandeling (ivm de knie) vermoed hij een “solisten-vergadering” op de Octavus. Het gaat er daar heftig aan toe aan het geluid te beoordelen.

De volgende ochtend, onderweg naar Medemblik, rustig genietend van het zonnetje, heeft hij tijd om zijn journaal weer eens bij te werken (hij schrijft bijna het hele schriftje vol…!). Gerrit geniet en waant zich alleen op de wereld.

In de mist vaart hij van Medemblik naar Enkhuizen. Op het Markermeer heeft hij te weinig wind om de gang erin te houden, maar de halfwinder brengt uitkomst. Om 20:00 u meert hij af in Muiden waar hij voor de nacht blijft liggen.

Voor een stempel onderbreekt hij, samen met Andre van de Tristan, een vergadering van het bestuur van de Koninklijke. Dat komt hen op een reprimande van de hoge heren te staan. De voorzitter zegt “Wat wij hier bespreken is vele malen belangrijker dan heel die onzinnige Singlehanded bij elkaar!”. Gerrit weet toch een aantekening op zijn meldbrief te krijgen van deze “blauwe blazers en rode broeken parade die niet eens weten wat varen is”.

De volgende ochtend zeilt Gerrit het laatste stukje naar de finish, waarbij hij volgens zijn logboek het Blok van Knuffelen passeert. Gerrit kijkt terug op een geslaagde tocht en is trots dat het hem aardig is gelukt. De laatste schutting kost hem bijna een lijn en zeker een deuk in zijn ego, maar dat is slechts een miniem krasje op de glans van de hele tocht..